Adelaide to Alice Springs
Door: Pieter
Blijf op de hoogte en volg Els
22 Juli 2013 | Australië, Alice Springs
De volgende dag kom ik aan in de Flinders Ranges NP, waar ik enkele wandelingen maak in Wilpena Pound en in een Canyon. Het national park is deze tijd van het jaar mooi groen, maar naast de begroeing is zijn ook de steenformaties zeer mooi om te zien. Overal in het park zijn verschillende kleuren stenen te bewonderen! Naast de wandelingen in het park rij ik ook de 75 km lange 4 Wheel Drive (4wd) route, die door rivierbedden en over bergtoppen ging. Na een aantal dagen genoten te hebben van het heerlijke weer in de Flinders Ranges NP vervolg ik mijn route.
Oodnadatta Track
De kortste, maar ook leukste route vanuit de Flinders Ranges NP naar de volgende bestemming is via de 4wd Oodnadatta Track. De track is in totaal bijna 800 km over dirt road, maar gezien ik langs het dorpje Cooper Pedy wil, snij ik een stukje af en doe ik “maar” ongeveer 500 km over de dirt road. Na de eerste 100 km kampeer ik ’s avonds in het dorpje Marree, waar ik samen met Micheal (de vader van Brett Emerton, ex Feyenoord speler) van een Bavaria biertje geniet. Later de avond begint het te onweren en wij krijgen een geweldige bliksum lichtshow te zien. Toen het begon te regenen kwam de camping manager langs met dollar tekens in zijn ogen en zei tegen ons “Als het zo nog even door gaat, dan sluiten ze de weg af morgen!”. Toen was de lichtshow in een keer een stuk minder mooi...
Gelukkig had de regen ’s nachts niet doorgezet en was de track nog “toegankelijk” zoals ze dat dan noemen. Dus vol goede moed van start gegaan ,maar het was een beetje een valse start, na 300 meter op de track kreeg ik bijna een hart verzakking. Ik stond namelijk uit het niets in een keer dwars op de weg! Wat bleek, was ik vergeten om de 4wd aan te zetten.. foutje zullen we maar zeggen...
Na deze waarschuwing, dat de track dus glad en nat was reed ik rustig aan verder. Onderweg bij de diverse bezienswaardigheden even gestopt en ook een duik genomen in de hot Coward Springs. Na iets meer dan 200 km zwoegen en ploegen was het mooi geweest voor die dag en heb ik mijn eigen maar getrakteerd op een “Outback Burger” in Williams Creek Hotel”.
De volgende ochtend weer fris van start voor de volgende 200 km richting Cooper Pedy. Gelukkig was de track hier niet zo nat, zodat ik na de eerste 20 km vol hobbels afgelegd had met 40kmh de overige 160 km een beetje door kon rijden. Op de track indrukwekkende uitzichten met “niks” en diverse dieren gezien, zoals Emu’s, Kangaroes en heel veel outback vliegen.
In de middag arriveer ik in Cooper Pedy, een dorpje wat bekend staat om haar “Opal mining” en de ondergrondse woningen. Bijna alle woningen, hotels, kerken en winkels zijn hier onder de grond in grotten. Op de “Riba’s” camping waar ik verbleef kon je zelfs je tent opzetten in een ondergrondse campground. Om wat meer te leren over “Opal” doe ik ‘s avonds een tour in een, ja je raad het al, ondergrondse mijn. (Voor degene die zo niet weten wat “Opal” is, even afbeeldingen google.)
Vanuit Cooper Pedy rij ik via The Breakaways (gekleurde zand formaties) door naar Yulara, of te wel Ayers rock. Na 850 km gereden te hebben arriveer ik nog net op tijd bij Ayers rock om de zonsondergang te bewonderen. Het was een lange dag op het “zwetende” asfalt!
In de ochtend weer vroeg op, om ook de zonsopkomst te zien bij Ayers rock. Na het ontbijt begin ik aan de wandeling naar de top van Ayers Rock, zeg maar gerust klimmen! Het was een pittige klim en er stond ook nog eens een zeer sterke wind. Het verbaasde mij dan ook niet dat er al 38 mensen het loodje hadden gelegd tijdens een poging om op de top te komen. Boven op de top waren gelukkig nog 2 andere mannen, zodat we van elkaar even een foto konden maken als bewijsstukken. Het genieten van het mooie uitzicht werd een beetje verstoort door de 100 tot 150 km/h harde wind. Toen ik weer beneden was van de klim, stond er een bordje met hierop “Wandelpad gesloten wegens harde wind”, wat mij niet verbaasde. Na de lunch heb ik de wandeling gemaakt om Ayers Rock heen, maar liefst 11km, waarbij het uitzicht op Ayers Rock elke honderd meter weer anders was. Wederom ’s avonds de zonsondergang bewonderd en daarna lekker uit eten, bij de buren op de camping. De volgende dag heb ik in de ochtend de Olgas (Kata Tjuta) wandeling gedaan en ben in de middag door gereden naar Kings Canyon Creek waar ik gekampeerd heb.
Kings Canyon
Iedereen had het er over en dus ging ik er met grote verwachtingen op af. Op de weg er naar toe dacht ik, hopelijk is het iets meer dan dit, anders zou het me tegenvallen... Maar gelukkig, het was spectaculair!!! Zeker de moeite waard en ook ik zou het nu aanraden om te bezoeken. In de middag wederom een stukje rijden over de “Mereenie Loop track”. Na de bijna 200km dirt road kom ik uit bij “Gosse Bluf” (grote krater) waar ik even een pauze neem, voordat ik door rij naar West Macdonnell NP. ’s Avonds op de bush camping ontmoet ik Stan en Linda, een ouder stel uit Australie die me op pannenkoeken trakteren, gebakken op de vuur BBQ. Maar het word nog beter... ’s morgens om kwart over zeven heeft Stan het vuur al weer aangestookt en om acht uur zit ik aan het BBQ ontbijt met toast, gebakken eitjes en bonen. Heerlijk bij een warm ochtend vuurtje!
Het goede ontbijt kwam van pas, het was een actieve dag met veel wandelingen in het West Macdonnell NP, wederom “stunning views” . Het bush kamperen hier was wel een ervaring.
’s Nachts werd je af en toe wakker van een Dingo die langs de bus liep of van Dingo’s die aan het janken/huilde, zoals ook wolven dat doen. Na alle stops gedaan te hebben in West Macdonnels NP ga ik verder naar Alice Springs, waar ik nu maar eens een rustdagje pak voordat ik weer verder tour.
Als ik het zelf mag zeggen, ik heb veel gedaan en heb dus ook veel foto’s, helaas kan ik maar een kleine greep uit de collectie tonen, hopelijk geven ze een goed beeld bij het verhaal.
Groeten uit Alice Springs
-
22 Juli 2013 - 13:21
Loes:
Aan al die wandel en klim avonturen te zien, zou de 4daagse in Nijmegen een makkie zijn voor jou Pieter!?
Flink wat avonturen meegemaakt en nog een hoop avonturen te gaan! -
22 Juli 2013 - 18:53
Jozefien:
Ha Pieter
Dit stukje is bekent terrein voor mij, van Adelaide via Cooper Pedy, naar Allice Springs.
Heb je de Dog Fence gevolgd?
Je hebt bij Uluru nog meer bordjes gemist want toen wij er waren werd er al gevraagd om de rots niet te beklimmen.
Mar ja, ge het er altijd bai die nie lèzen of luisteren!!!!!
Kon je niet naar beneden parasailen.
En Kings Canyon is zeker de moeite waard.?
Was je busje van binnen niet helemaal oranje nadat je die “Mereenie Loop track” had gereden?
Onze buschauffeur adviseerde ons destijds om alle kleding in stofvrije (vacuúm) zakken te doen.
Wa hedde wir mazzel dè de zomaar aan heofde te schuiven mi eten.
Geniet ervan Jozefien&Ben -
22 Juli 2013 - 20:58
Tante Nettie:
heej Pieter
leuk om je verhalen te lezen, Goeie reis en pas goed op jezelf in de dessert.
geniet van je tocht.
groetjes
-
22 Juli 2013 - 21:09
Mam:
je had toch die slipcursus destijds moeten doen!
En elke keer die randjes weer opzoeken, je kunt het niet laten -
23 Juli 2013 - 18:20
Tante Lenie:
hoi Pieter
mooie verhalen en foto's ,jammer dat je het niet kunt delen met Els .
Hopelijk komt Els weer vlug naar jou.
groetjes ook aan ELs
-
27 Juli 2013 - 03:23
Pieter:
Hey hallo,
Dank je voor de leuke reacties!
En ja mijn bus heb ik al diverse keren moeten "stoffen", maar dat is ofroad rijden.
Heb idd ook de dog fence gevolgd, idiioot hoe lang die is, dwars door australie, in de middle of noware.
Ga nu verder richting Darwin, op naar krokodillen land!
Groetjes Pieter
Ps, maak je geen zorgen het is hier ook gewoon 34 graden... haha -
31 Juli 2013 - 14:59
Mieke:
Hoi Pieter,
Nou, je bent in elk geval absoluut niet lui ;)..
Jeetje wat een tochten heb jij al afgelegd, wel heel gaaf zo te zien! Die foto's zijn echt prachtig.
Geniet er nog van..
Groetjes Mieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley