Darwin to Fitzroy Crossing

De planning was om Darwin weer te verlaten, maar ik ontmoet een local genaamd Simo. Die me uitnodigt om de volgende dag mee te gaan Mud Crab vissen. Tja, waarom ook niet... dus de volgende ochtend vroeg de rivier op om de krab netten uit te zetten tussen de mangroves. Gelukkig wist hij de weg, want je kan makkelijk verdwalen tussen de mangroves. Nadat we de netten uitgezet waren, hadden we een poging gedaan om een Barramundi vis te vangen, maar helaas... niet gelukt. Aan het einde van de dag gingen we terug naar de netten om te kijken of we wat krab gevangen hadden. We hadden vier crabs van redelijk formaat in de netten, een magere vangst aldus Simo. Nadat we de netten opnieuw uitgezet hadden gingen we ook nog even hengelen naar vis. En deze keer had ik twee keer beet. De eerste keer een “Snapper” van 30 cm en de tweede keer een zogenaamde `Mother in law fish` van 60 cm. Waar de naam van de vis vandaan komt: er zit zoveel graad in de vis dat je waarschijnlijk stikt van de graad, dus Simo zei, een mooi cadeau voor je schoonmoeder! Omdat we nog niet genoeg krab gevangen hadden, gingen we de volgende ochtend wederom de netten af om te kijken of er krab in zat. In totaal hadden we 12 krab gevangen welke dezelfde dag nog op het menu stonden voor lunch. Na deze geweldige vis ervaring vertrek ik dan toch maar uit Darwin richting Litchfield National Park.

In Litchfield NP maak ik gebruik van de mogelijkheid om een aantal keer een heerlijke frisse duik te nemen bij de diverse watervallen in het park. ’s Avonds op de camping net na zonsondergang, komen er +- 10.000 vleermuizen over gevlogen. Een hemel bedekt met zwarte puntjes! Ook wordt ik er nog even aan herinnerd dat het verstandig is om een zaklamp te gebruiken als je in het donker rond loopt. Op weg naar het toilet blok zie ik een ringslang van een “mooi formaat”.

Op naar West Australië
Vanuit Litchfield NP gaat de route naar de staat welke nog niet afgevinkt was op mijn lijstje: WA. Na een kleine 700km rijden met weinig bezienswaardigheden op weg, nog een nachtje kamperen in Northern Territory met een vitamine avondmaal. Het is namelijk niet toegestaan om fruit of groenten me te nemen naar staat WA, dus een zeer gezond avondmaal bestaande uit het fruit en groente die op moesten.

De volgende ochtend weer vroeg op, om na een stukje rijden te ontbijten met geweldig uitzicht op “Lake Agyle”. Het op één na grootste meer van Australië. Ik hou het tempo er in en na een bliksem bezoek aan Kununurra ga ik op weg naar de Gibb River Road. Ik besluit om de Gibb river road niet in zijn geheel te doen (700km onverhard), maar beperk het tot een bezoek aan Home Valley Station, en El Questro Ranges. De 360 graden uitzichten bij Home Valley Station zijn geweldig mooi!!! De wandeling in El Questro gorge en de “hot water spring Zeebeedee” waren zeer de moeite waard. Ook bezoek ik Emma Gorge, waar ik tijdens het zwemmen wordt gewaarschuwd voor een Bruine Slang die ik zag op de rotsen langs het water. De bruine slang is de op één na giftigste slang ter wereld en staat er om bekend je aan te vallen als je hem stoort. Gezien ik niet zeker was of ik sneller kon zwemmen als de slang, besluit ik maar uit het water te gaan en de slang te gaan bewonderen van een grote afstand.

Punululu National park, of te wel Bungle Bungle Ranges.
Om in het park te komen moest ik 2 uur (afstand 60 km) rijden over de slechtste, ruwste harde weg die ik in mijn leven gereden heb. Maar gelukkig was het de moeite waard! Het was een beetje warm, 40 graden, maar de wandelingen door de gorges waren zeer mooi en de zonsopkomst en ondergang waren geweldig! Zeker een aanrader voor degene die ooit Down Under plannen hebben!

Fitzroy Crossing (FC)
Vanuit de Bungle Bungle range was de planning om naar Tunnel Creek te gaan, maar blijkbaar was de +-60 km, die ik ook weer terug moest over die geweldige ruwe weg, te veel voor mijn bus. Ongeveer 50 km voor FC begint de wiellager van de vooras veel lawaai te maken. Gelukkig haal ik het tot de garage in FC. Daar kreeg ik te horen dat ik 1,5 week moest wachten voordat ze tijd hadden om de reparatie uit te voeren. Toen ik dat te horen kreeg had ik geprobeerd om een local het te laten maken voor wat hand geld, maar helaas mislukte die poging omdat hij niet het juiste gereedschap had. Dus.... wachten maar... Gezien ik 1,5 week moest wachten in een dorp waar werkelijk niets te doen was, had ik geïnformeerd of er geen werk was voor de periode dat ik moest wachten op de reparatie. En ja, werk was er, de volgende ochtend kon ik om 8am aan het werk bij de lokale supermarkt “IGA”.

Het “grappige” van alles was dat de mensen die ik onderweg tijdens de reis ontmoet had allemaal tegen me zeiden: “FC daar hoef je niet te stoppen!!! Alleen je benzine tank vullen en snel weer gaan, er is niets te doen en er zijn alleen maar problemen in dat dorp”.

En waar beland je dan met “panne” aan je bus....in Fitzroy Crossing...

FC was inderdaad een cultuur shock, hier enkele punten die mij shockte/verbaasde:
*Er is een aparte bar voor Aboritional mensen (Abo) en een aparte voor touristen/blanken mensen
* In de ochtend hoor je op het werk, dat het geschreeuw wat ik gisteren avond hoorde een grote vechtpartij op straat was tussen twee Abo stammen. Twee zwaargewonden en één vrouw dood!
*Er is geen alcohol shop in 300km omstreek van het dorp, maar er wordt door de politie wel een illegale alcohol shop ontdekt in de eerste week dat ik daar ben.
* Er is een nieuwe aanbieding in het lokale restaurant, zeer goedkoop aldus de local: “2 pizza en een fles cola 1,25 liter voor $50,-“. Hmmm ik pas deze keer...
*Gemiddelde temperatuur is 39 graden en het wordt warmer en benauwder gezien de lente/zomer er aan komt. En het lijkt alsof sommige Abo mensen geen douche nemen in 3 weken, ze stinken een uur in de wind in. De geur blijft 5 minuten hangen nadat ze je voorbij gelopen zijn...
* Op de camping kom je een man tegen die vier weken geleden aan het gratis kamperen was een aantal km uit FC. Zijn verhaal; Hij was aan het koken en drie mannen vroegen hem om een schaar om iets uit de knoop te halen. De man had een schaar en overhandigde deze aan een van de mannen, vervolgens steekt die man de schaar in zijn nek!!! In paniek rent hij naar zijn campervan en rijd bloedend naar het ziekenhuis in FC. Hij overleeft het nipt omdat de schaar zijn slagader gemist had. (Gelukkig zijn de daders opgepakt!!!)
*Sommige Abo vrouwen gebruiken hun BH als handtas. Nu is dat op zich nog niet zo een probleem, maar als het buiten 40 graden en je nogal zweet kan het smerig over komen. Zo komt het voor dat ze bij de kassa in de supermarkt betalen met zweet doorweekt briefgeld. De zweet druppels vallen van het geld af! Yak!
*Als mensen aan de kassa niet genoeg geld bij zich hebben voor de boodschappen die ze willen doen, vragen ze je dood leuk of jij niet het restant bij wil leggen. Hmmm nee???
* En zo waren er nog enkele ander punten die ik tegen gekomen was in 18 dagen FC!

Maar gelukkig! Er waren ook leuke punten aan de 18 dagen verblijf in FC.
Ten eerste de leuke zeer gastvrije collega uit Taiwan die ik heb leren kennen in de IGA. Met hen heb ik een aantal zeer leuke avonden beleeft; film avond, pizza night(eigen gemaakte pizza), avondje stappen in FC, potje voetbal (NL –TPE uitslag 5-3), verjaardagsfeest van collega Charles, zondag middag footy kijken, afscheid BBQ.

Na 18 dagen in Fitzroy Crossing kan ik eindelijk mijn route weer vervolgen opweg naar Tunnel Creek!

Gelukkig weer vakantie na 17 dagen werken!!! Haha

Gegroet Pieter