From “FC” to the Sea!

Eindelijk weer “on the road” en ik ga wandelen in Tunnel Creek NP. De naam verraad het al een beetje, het is namelijk een wandeling door een tunnel, lang en door een creek. Naast de mooie views in de tunnel was het ook een beetje een spannende wandeling. Met je zaklampje (met zwakke batterijen) door het donker, in het water tot je middel en weten dat er krokodillen in het water kunnen zwemmen. Gelukkig spot ik de 1,5 meter grote krokodillen met mijn zaklampje niet in het water, maar op de oever. Een zeer leuke ervaring!!!

Na wat afgekoeld te zijn in de tunnel weer lekker in de zon (39 graden), op weg naar Windjana Gorge NP. In de gorge maak ik een wandeling van 3 uur in de heerlijk warme zon, “the key words” waren drinkwater, zonnebrand en een hoed! Tijdens de wandeling in de gorge spot in +- 150 krokodillen in het water en op de oever. Ze hadden de gorge beter Crocodile Gorge kunnen noemen! Zoveel krokodillen dat het voor mijn gevoel normaal begon te worden als ik een krokodil zag. Je loopt ze gewoon voorbij op een meter of 5 afstand, alsof het de normaalste zaak van de wereld is.

Vanuit Windjana Gorge kom ik uit op de het westelijke gedeelte van de “Gibb River Road”. Het landschap veranderd elke 100 km helemaal, een mooie weg om te rijden! De weg eindigt in het plaatsje Derby. Hier bezoek ik een “Boab Prison Tree”. Een boom die van binnen hol is en in omtrek zo groot dat ze deze vroeg gebruikte als gevangenis. Er was blijkbaar ruimte genoeg +- 10 tot 15 mensen in stam van de boom. Wat erg onmenselijk is als je de ruimte ziet.

Broom
Na een lange tijd weer in een stad of te wel; dat betekend ijsco bij de Mac Donalds!! Haha. Ik arriveer op zondag ochtend en dit komt goed uit, het is namelijk markt op zondag, dus heerlijk snacken op de markt. Dezelfde middag nog, zit ik op een boot voor een "whale watching" en "sunset cruise". Walvissen in overvloed hier! Ik heb ongeveer 20 walvissen gezien die af en toe een kunstje lieten zien. Daarna genieten van de kleurijke zonsondergang op het water.

De volgende dag ga ik Broom wat meer verkennen en bezoek Roebuck Bay, Gantheaume Point. Ook leer ik wat meer over parels in de vele parelshops die er in Broom te vinden zijn. Men zegt: “Je bent niet in Broom geweest als je Cable Beach niet gezien hebt”. Dus ik in de ochtend naar Cable beach om een duikt te nemen, helaas was zwemmen niet mogelijk omdat er zoutwater krokodillen gezien waren, 10 minuten voordat ik arriveerde. Een heerlijk dag je luieren op het witte strand. En gelukkig ging de mooie zonsondergang wel door! Haha. Dus heb ik toch nog genoten van Cable Beach.
Ik verlaat Broom en ga op weg naar Port Hedland, om de 600 km een beetje op te splitsen besluit ik na een half dagje rijden te kamperen bij 80 mile beach. Eenmaal op het strand ren ik de zee in voor een frisse duik! Achteraf kreeg ik te horen dat dit niet zo verstandig was, gezien er veel haaien en slangen in de zee zouden zitten daar. Maar goed, die frisse duik heb ik overleeft!

Na een aantal uur rijden arriveer ik in Port Hedland, een interessant industrie “stadje”. Op het trein rangeer station staan enkele duizenden wagons, die allemaal gebruikt worden om de ijzererts vanuit diverse mijnen in het binnenland naar de haven te transporteren. In de haven liggen enkele schepen die geladen worden met ijzererts en langs de kust lijn tel ik nog eens 16 schepen die liggen te wachten tot ze de haven binnen mogen. Elk schip transporteert +- 180.000 ton aan ijzererts naar de kopers in Azië. Nog steeds booming business die mijn industrie!

Het volgende National Park wat ik bezoek is Karijini NP. Een park vol met gorges, het klinkt misschien of het allemaal een beetje hetzelfde is, maar dat is het zeker niet. Elke gorge is helemaal anders, de ene nog mooier dan de andere! En wat het nog leuker maakt was dat je voor de wandelingen een beetje moest klimmen, balanceren op de rotsen langs de rivier en als het dan echt niet kon , door de rivier met je rugzak boven je hoofd. Niet dat dit erg was. Al kon je met droge voeten door een gorge wandelen, was het juist wel lekker om in het water te springen! Drie dagen lang spectaculaire wandelingen met zeer mooie plekken om te zwemmen. Zeker de moeite waard!

Na Karijini NP kom ik uit in het dorpje Tom Price. Een “mining” plaatsje waar net buiten de het dorp een van de grootste ijzererts mijn ter wereld is gevestigd. Het klonk interessant, dus had ik maar een tour geboekt om de Rio Tinto mijn te bezoeken. En het was interessant! Weer van alles te weten gekomen over de mijn industrie, zoals een de kosten van 1 bandje van een grote dumptruck, maar liefst $60.000,-. Gelukkig was die band van mij iets goedkoper, want dezelfde middag had ik een lekke band...

Na 700 km rijden kom ik uit in Exmouth. De plaats waar je vanaf het strand kunt snorkelen in Ningaloo Reef. Geweldig!!! Veel koraal, vissen, stingrays, schilpadden en af toe een haai. Vier dagen snorkelen, veel zonnebrand smeren en walvissen spotten vanaf het strand. Wat is het leven toch zwaar in Australië!!!

Vanuit Exmouth gaat de reis naar de volgende stop, die ook aan het Ningaloo Reef ligt, namelijk Coral Bay. Hier boek ik een dagtripje om te gaan snorkelen met onder andere Manta rays. Een geweldige ervaring om met die beesten in de zee te zwemmen! Naast de Manta Rays spot ik ook dolfijnen, haaien (2 meter lang) en ontelbaar veel schilpadden. Het einde van de dag arriveren we weer in Coral Bay, waar ik in de duinen (onder genot van een drankje ;-) ) geniet van de zonsondergang. Wederom een geweldig mooie dag achter de rug!!!

Na een aantal weken op pasta, rijst en couscous en blikvoer geleefd te hebben eindelijk weer verse groenten en fruit op de markt in Carnarvon. Wie had ooit gedacht dat ik dat nog eens zou zeggen.... Maar goed... verse groenten rechtsstreek van de boer. En hier is de slogan “Op de markt is je Dollar een Euro waard! Of te wel goedkoper dan in de supermarkt. Verder bezoek in in Carnarvon de “one mile” lange pier en de Nasa satelite dish die onder andere dienst heeft gedaan als navigatie voor Apollo 11 naar de maan in 1969. In andere woorden, de tomtom van Neil Armstrong.. haha

De route gaat verder zuidelijk langs de kustlijn van Shark Bay. Geweldig mooie kustlijn met stops onderweg zoals Shell beach, Whale bone, Eagle bluf enz. enz. Alle de moeite waard om even voor te stoppen! Ik besluit om te gaan kamperen in Cape Peron NP, maar om daar te komen moet ik eerst 50 km door de duinen rijden. En de weg was niet verhard, dus de 4wd kwam wederom van pas. Na 2 uur sturen door het losse zand kom ik uit bij Cape Peron lookout. In een woord ”geweldig”!!! De rode Australische duinen liepen over in het spierwitte strand. Terwijl ik op het strand loop tot mijn knieën toe in het water zie ik op een afstand van +- 25 een 2 tot 3 meter grootte haai uit een golf springen! Toen besloot ik maar om niet te gaan zwemmen, maar van de plek te genieten vanaf het strand. Vanuit de lookout kon je stingrays, haaien en schilpadden en andere vissen zien zwemmen in het heldere blauwe water. Een indrukwekkend mooie plek die in mijn ogen “echt” Australisch was!

Nadat ik de 50 km weer door de duinen gehobbeld had, ga ik richting het befaamde Monkey Mia. Onderweg moet ik nog even flink remmen voor 3 baby Emu’s en hun mama die duidelijk de gevaren van de weg nog niet kende. In Monkey Mia kon ik lekker in de zee zwemmen en terwijl ik lekker in de zon op droog zie ik wat dolfijnen voorbij komen in het water. Gezien het resort een hot tub had en deze bedoelt was voor "gasten", genoot ik hier ook maar even van.

Nog 850 km te gaan naar Perth, nog 850 km avontuur voor de boeg!!!

Groetjes Pieter